F*cking Whaleshark WHOOOOOHOOOOO
Door: misha
Blijf op de hoogte en volg Misha
24 Januari 2013 | Maleisië, Langkawi Islands
Zo dat is weer een tijd geleden. We zijn inmiddels alweer uit Thailand op een minder eiland dan waar we vandaan komen: Ko Tao. Een soort 2e thuis geworden. We hebben daar onze duikcursus afgerond en waarschijnlijk zijn wij de groep met het meeste geluk op aarde. Maar dat later. Na Chiang Rai hebben we een supermooi oud en nieuw gehad met duizenden wensbalonnen dus dat was heel speciaal. Zelf hebben we er ook een opgelaten, met het voornemen om dat elk jaar te gaan doen rond oud en nieuw. Na lekker uitbrakken, de dierentuin en een paar toffe scootertochtjes zijn we naar Bangkok gegaan.
In Bangkok werden we heel erg tegengehouden in ons doen en laten omdat Merel opgezadeld werd met een infectie in haar buik. Na een hele dag in Chiang Mai in het ziekenhuis heeft Merel de hele kuur in Bangkok uit moeten zitten. 8 Pillen per dag heeft zijn tol wel geëist, maar we vonden de stad zo ongelooflijk tof dat we het niet erg vonden om daar weg te gaan omdat we er zeker van zijn daar ooit nog terug te keren naar deze supertoffe stad. We hebben lekker de rustige sightseeing dingetjes gedaan, over de rivier gegaan en dat soort dingen. Skytrain door het Central Buisiness District wat ik zeer indrukwekkend vond.
Toen hebben we besloten om gewoon schijt te hebben aan alles dat de zien is en lakker naar het strand te gaan. Ko Pangan, een eiland in de golf van Thailand. Heerlijk gechilled, gesnorkeld, lekker niks gedaan. Naar een fantastisch feest gegaan op het strand met stampharde techno en zieke versiering. Je kon een bodypaint nemen in fluoresceerde kleuren en ze hadden overal blacklights opgehangen dus dat zag er echt superstrak uit. We hebben 2 hele relaxte Nederlandse jongens ontmoet waar we bijna de hele avond mee gekletst en gedanst hebben. We hebben geleerd over de Ko Pangan tattoo, mensen die dronken op de scooter gaan en niet kunnen reiden dus finaal onderuit gaan: de tattoo een litteken, op knie, enkel, elleboog of heup van het vallen. Ons is dit leed als vanzelfsprekend bespaard gebleven.
Nu komt het: na Ko Pangan zijn we naar Ko Tao gegaan voor de duikcursus. Gisteravond met tranen in onze ogen weggegaan bij onze groep en instructeur (en onze duikspullen) omdat we zo'n fantastische tijd hebben gehad. Team Germany, 2 dames van een jaar of 20 uit Berlijn, team Canada, 2 platte Canadesen uit "The Ukon" en natuurlijk wij als Team Holland! Dan (28 jaar) als instructeur was echt een hele toffe vent en samen hebben we voor, tijdens en na het duiken een heerlijke tijd gehad. Maar wat we gezien hebben was voor Dan ook een wonder omdat hij zelden tot nooit een groep heeft gehad met zoveel geluk als wij: 1 duik in de zee: een behoorlijk grote witte zeeschildpad. 2e Duik in zee, tijdens een van de oefeningen zwom er een kleine heeel zeldzame zeeslang tussen Merels benen door die zich natuurlijk laveloos schrok. En op onze laatste duik kwam de grootste vissoort ter wereld op het aller aller laatst van de duik aanzetten: de Whaleshark, een kleine maar nogsteeds, 30 uur later moet ik nogsteeds hardop lachen als ik eraan terugdenk. Op de lucht van de instructeur moest ik doorademen omdat mijn tank compleet leeg was. Onbeschrijfelijk, dat beest. Er word er normaal ongeveer 1 per maand gezien, niet op dezelfde plek maar op verschillende plekken. De dag voor onze duik werd hij heel diep gespot op een andere plek dan onze dus Dan zei dat we de hoop moesten laten schieten. Toen we omhoog zwommen om terug naar de boot te gaan hoorden we keihard getik door andere duikers, wat betekent dat er een whaleshark is gespot: en we moetsten naar boven omdat m'n lucht op was maar onze instructeur was de flauwste niet en ik mocht zijne gebruiken. Eind goed al goed zou ik zeggen.
Nu zitten we op Langkawi, een heel groot eiland in Maleisie maar we vinden het niet zo leuk. Ook hebben we totaal de duikvibe te pakken dus het enige wat we nog willen doen is duiken duiken en nog eens duiken. Ik zal denk ik wat eerder mijn volgende blog schrijven, maar Thailand is een geweldig land, daar sluit ik mee af!
Groetjes Misha
PS Meta en Leo, kunnen jullie deze forwarden naar opa en oma?
In Bangkok werden we heel erg tegengehouden in ons doen en laten omdat Merel opgezadeld werd met een infectie in haar buik. Na een hele dag in Chiang Mai in het ziekenhuis heeft Merel de hele kuur in Bangkok uit moeten zitten. 8 Pillen per dag heeft zijn tol wel geëist, maar we vonden de stad zo ongelooflijk tof dat we het niet erg vonden om daar weg te gaan omdat we er zeker van zijn daar ooit nog terug te keren naar deze supertoffe stad. We hebben lekker de rustige sightseeing dingetjes gedaan, over de rivier gegaan en dat soort dingen. Skytrain door het Central Buisiness District wat ik zeer indrukwekkend vond.
Toen hebben we besloten om gewoon schijt te hebben aan alles dat de zien is en lakker naar het strand te gaan. Ko Pangan, een eiland in de golf van Thailand. Heerlijk gechilled, gesnorkeld, lekker niks gedaan. Naar een fantastisch feest gegaan op het strand met stampharde techno en zieke versiering. Je kon een bodypaint nemen in fluoresceerde kleuren en ze hadden overal blacklights opgehangen dus dat zag er echt superstrak uit. We hebben 2 hele relaxte Nederlandse jongens ontmoet waar we bijna de hele avond mee gekletst en gedanst hebben. We hebben geleerd over de Ko Pangan tattoo, mensen die dronken op de scooter gaan en niet kunnen reiden dus finaal onderuit gaan: de tattoo een litteken, op knie, enkel, elleboog of heup van het vallen. Ons is dit leed als vanzelfsprekend bespaard gebleven.
Nu komt het: na Ko Pangan zijn we naar Ko Tao gegaan voor de duikcursus. Gisteravond met tranen in onze ogen weggegaan bij onze groep en instructeur (en onze duikspullen) omdat we zo'n fantastische tijd hebben gehad. Team Germany, 2 dames van een jaar of 20 uit Berlijn, team Canada, 2 platte Canadesen uit "The Ukon" en natuurlijk wij als Team Holland! Dan (28 jaar) als instructeur was echt een hele toffe vent en samen hebben we voor, tijdens en na het duiken een heerlijke tijd gehad. Maar wat we gezien hebben was voor Dan ook een wonder omdat hij zelden tot nooit een groep heeft gehad met zoveel geluk als wij: 1 duik in de zee: een behoorlijk grote witte zeeschildpad. 2e Duik in zee, tijdens een van de oefeningen zwom er een kleine heeel zeldzame zeeslang tussen Merels benen door die zich natuurlijk laveloos schrok. En op onze laatste duik kwam de grootste vissoort ter wereld op het aller aller laatst van de duik aanzetten: de Whaleshark, een kleine maar nogsteeds, 30 uur later moet ik nogsteeds hardop lachen als ik eraan terugdenk. Op de lucht van de instructeur moest ik doorademen omdat mijn tank compleet leeg was. Onbeschrijfelijk, dat beest. Er word er normaal ongeveer 1 per maand gezien, niet op dezelfde plek maar op verschillende plekken. De dag voor onze duik werd hij heel diep gespot op een andere plek dan onze dus Dan zei dat we de hoop moesten laten schieten. Toen we omhoog zwommen om terug naar de boot te gaan hoorden we keihard getik door andere duikers, wat betekent dat er een whaleshark is gespot: en we moetsten naar boven omdat m'n lucht op was maar onze instructeur was de flauwste niet en ik mocht zijne gebruiken. Eind goed al goed zou ik zeggen.
Nu zitten we op Langkawi, een heel groot eiland in Maleisie maar we vinden het niet zo leuk. Ook hebben we totaal de duikvibe te pakken dus het enige wat we nog willen doen is duiken duiken en nog eens duiken. Ik zal denk ik wat eerder mijn volgende blog schrijven, maar Thailand is een geweldig land, daar sluit ik mee af!
Groetjes Misha
PS Meta en Leo, kunnen jullie deze forwarden naar opa en oma?
-
24 Januari 2013 - 14:55
Leo:
Ha Misha en Merel! wat een opwinding! blijkbaar nog zo onder de indruk dat je de belangrijkste zin van dit artikel inslikt: ...kwam de grootste vissoort ter wereld op het aller aller laatst van de duik aanzetten: een kleine maar nogsteeds....
het gaat dus over een whaleshark, beschrijf 'm eens: hoe groot? hoe dichtbij? hoe gevaarlijk?
Ik heb O+O nieuwe emailadres aan je verzendlijst toegevoegd -
24 Januari 2013 - 16:41
Tante Angela Knibbeler:
dag Merel en Misha, Wantr een geweldig verslag weer, Fantastisch. Geniet maar fijn verder. Veel groetjes Angela -
24 Januari 2013 - 16:53
Misha:
Hij was "klein" onze was tussen 3.5 en 4 meter maar door het water leek hij eerder 8 ofzo. We waren al bijna aan het oppervlak omdat ik dus compleet leeg was met m'n lucht dus we moesten vanaf daar kijken maar hij was donkergrijs, en had een soort groen/blauw/grijze stippen over z;n hele lichaam. Walvishaaien eten plankton en volgens mij ook krill dus zijn totaal niet gevaarlijk voor mensen of voor wel dier dan ook. Ze doen gewoon hun ding met rondzwemmen en eten en als er opeens een groep duikers voor hem zwemt dan zwemt hij er gewoon doorheen of net onder of bovenlangs. het was aan de ene kant wel jammer dat we zo ver ervandaan waren, een meter of 30 maar aan de andere kant houdt het dier op deze manier wel haar charmes door zo mysterieus te blijven. Hij was heel scherp te zien met een gigantische vin achterop en een flink bek (zonder tanden maar dat konden wij niet zien). Adembenemend letterlijk en figuurlijk :) We hebben die duik een cameraman meegehad om ons de hele duik te filmen en de dingen die wij zagen te filmen maar die dvd kostte 50 euro dus die hebben we maar niet gekocht. Gelukkig is internet een razendsnel medium en hebben we hem met de hele groep gedeeld. We krijgen hem per dvd of via dropbox.com zoizo in handen. Maak je borst maar nat want het is me een video!
doei! -
24 Januari 2013 - 17:20
0pa En Oma:
We hebben jullie verslag gelezen en gehuiverd. Spannend, daar niet van, maar ook heel erg eng.
Hoe is het nu met Merel.Willen we heel graag vernemen.
Veel plezier met jullie volgende avonturen,maar maak het niet te spannend, jongens.
Tenslotte: bij ons is het winter. Sneeuw en ijs. De winterstop is voorbij en Utrecht is weer prima gestart met een overwinning op Groningen. Keihard veld, maar ze hebben het gefikst.
Voor Merel een extra knuffel enne.... pas goed op je zelf met die wel erg ondernemende kerel van je. -
24 Januari 2013 - 19:22
Paula:
Hey lieve Misha en Merel.
Wat een geweldig verhaal. Ik zat er helemaal in...
Maar zoals ook je opa en oma vragen. Hoe gaat het met Merel?
Wat maken jullie fantastische dingen mee.
Geniet geniet geniet en dat doen jullie.
Dat duiken lijkt me echt zooooo fantastisch.
Liefs Paula
-
24 Januari 2013 - 19:23
Meta:
he Mies en Merel
wat een fantastische ervaringen met de duikclub: heel aardig van de vissen om zich te tonen!!
kijk even naar de mail die ik gestuurd heb, is belangrijk... X meta
-
24 Januari 2013 - 23:05
OPA:
Langkawi vindt ik zelf erg fijn mar nutuurlijk niet om te duiken.
Ben vaak in Buro Bay resort geweest maar nu wel erg duur.
Vlakbij is een toeristich iets met een fantastische kabelbaan een must.
Gezelli, goedkoop en goed strand is Panta Chenang.
Vanuit Langkawi kan jemet boot naar Penang maar vermoedelijk voor jullie minder interessant en zwemmen in zee gaat niet door de jelly fish.
Melati Tanjun op Panta Chanang is goed en schoon. Was ook ernaast in Malibu maar minder.
Reis naar Vietnam pas op 21/3 Schijnt toch ool heel anders en apart te zijn.
Goeie reis verder.Ouders Merel inmiddels in Chang Mai aangekomen
-
25 Januari 2013 - 13:18
Amy:
Hoi Mies en Merel! Wat een super ervaringen in het water, begrijpelijk dat het duiken jullie zo is gaan interesseren :-) Is Merel weer helemaal beter? Veel plezier nog in Langkawi, misschien komen jullie er toch nog verrassingen tegen :) Liefs! -
25 Januari 2013 - 17:01
Bob:
Hee neef!
Mooi verhaal weer! Trudy en ik zijn vorig jaar ook op Langkawi geweest. Ga vooral een eilandhop tour doen, dan zie je de prachtigste eilanden. Er zijn er namelijk honderden rondom Langkawi... Je kan ook een boot huren en je naar een onbewoond eiland laten varen voor een (romantisch) dagje alleen ;-) Ow, en huur ook zeker daar een scooter, want je kan op die manier het hele eiland rondrijden! Wij vonden de watervallen ook de moeite waard...
Groeten,
Bob -
25 Januari 2013 - 21:28
José En Jack:
Ha die Misha en Merel,
Wow... Wat een opwindend verslag over duikpartijen tussen grote vissen en slangen. Je moet maar durven. Spectaculair hoor. Normaal zie je dat alleen maar op de televisie. Zijn jullie niet bang geweest? Of op z'n minst wat nerveus? Dan is het in Bunnik maar een saaie boel ;-) Het is hier nog volop winter, maar dit weekend komt er een heuse dooiaanval. Bijna iedereen is de kou en de sneeuw zat. Hoe anders zal de temperatuur bij jullie zijn! Is Merel weer opgeknapt? Ga maar weer lekker verder genieten. Tot het volgende verslag!
Groetjes van je buurtjes -
28 Januari 2013 - 17:53
0pa En Oma:
Misha,
Utrecht heeft weer met overtuiging gewonnen. Ze rukken nu echt op naar de top.
Men is in Utrecht begonnen met de feestelijkheden. Naar ik heb begrepen gaan ze Barcelona uitnodigen om alvast te oefenen voor de champion-leage. Wouters is - zegt men - bij de Koningin uitgenodigd voor een lintje.
Geweldig toch. Wat een club en wat een stad. O ja, Maxima en Willem Alexander gaan naar de volgende wedstrijd. Man,man wat een sensatie daar. Opa -
28 Februari 2013 - 18:37
Opa En Oma:
Even een teken van ons, want het is wel stil, hoor. Nieuwsgierig waar jullie nu zijn en wat je zoal onderneemt. Er was geloven we ook nog een idee om naar India terug te gaan? Het einde nadert al, de tijd gaat nu snel.
Met O. en O. is het prima.Waar we ook nieuwsgierig naar zijn zijn jullie plannen als je weer in deze kleine nederlandse wereld terug bent.Want er komen andere mensen terug, da's zeker, na zo'n reis die jullie helemaal op eigen benen hebben moeten organiseren. Dus staan jullie straks sterker op jullie benen!!
Enne met jouw club gaat het voortvarend goed. Ze staan hoog in het linker rijtje.
O ja, we kunnen chatten. Vandaag gepoogd, maar kennelijk iets niet goed gedaan.
Een dikke knuffel voor Merel (vooral van Oma) en uiteraard van mij en voor jou een stevige handdruk en hopelijk een uitgebreid teken van ondernemingservaringen.
De zeer op jullie gestelden en betrokkenen. O/O
