Rust en heel erg genieten
Door: Misha
Blijf op de hoogte en volg Misha
27 November 2012 | Nepal, Kathmandu
Daar ben ik weer, helemaal opgeladen na de wandeltocht, een verjaardag rijker en wederom weer een een rugzak vol ervaringen..
Ik zit nu op de hotelkamer waar op dit moment elk stopcontact gevuld is met onze apparaten, omdat hier eigenlijk maar zelden stroom is. Dat maakt het soms wel vervelend als je een rustdag hebt zoals vandaag waarop Merel een beetje ziekjes is en we lekker de hele dag op een bed van hout proberen te relaxen. Willen we lekker film gaan kijken en info over Myanmar gaan zoeken, is er geen stroom... De hele dag niet tot een uurtje geleden. Merel probeert al lekker te slapen en ik ben nog even mijn ding aan het doen.
In Pokhara hebben we lekker rondgehangen, scooter gehuurd en lekker rondgescheurd (heerlijk hier, er zijn namelijk gewoon GEEN regels). Zeker in de grote stad is het voor de wat meer gewaagde motor/scooterchauffeur een feest, en ook om een hoop van te leren, zoals hoe het naast het compleet geregelde Nederlandse verkeer, ook kan. Er zijn op zich veel meer vergelijkingen te maken tussen Nederland en Nepal, maar ik denk dat in elke vergelijking wel meteen het verschil van de bekende Nederlandse "regeltjes" komt kijken.
Ik dwaal een beetje af maar ik vind het toch wel leuk om te vertellen: Ik ben vanochtend voor Merel en mezelf natuurlijk naar een soort klein supermarktje verderop in de straat gegaan. En terwijl je over een weg loopt waar asfalt en stenen met stof ertussen elkaar afwisselen en zie je alleen maar gekleurde mensen, die allang niet meer zo hetzelfde eruit zien als het begin. Het valt je niet eens meer op, de gekke taal, de gekke geuren en vooral dat als je verder loopt dat je een winkel bestaande uit een soort hok met een deur en in de deuropening zit een man of vrouw met een klein tafeltje: de een heeft hele kippen, gevild maar met kop eraan, de ander verkoopt onderpoten van een buffel (geen idee waarom) de ander vis en noem maar op. Dat natuurlijk met de veelal onaangename luchten van dien. Genoeg beschreven, maar als je erbij stilstaat dat het eigenlijk niet meer bijzonder is dat je dit soort dingen ziet, is op de een of andere manier nog bijzonderder vind ik. Misschien dat iemand dat zich wel voor kan stellen maar het geeft een heel rijk gevoel.
Verder hebben we in Pokhara lekker in een zwembad gezwommen, en natuurlijk heerlijk Merels 19 verjaardag gevierd wat voor haar (en voor mij ook wel maar veeeel minder) eigenlijk heel gek was. Ik heb het dus als mijn taak gezien om er een bijzondere dag van te maken en dat is geloof ik wel gelukt. De dag daarna (23 nov.) zijn we naar Kathmandu gegaan met een bijna lege bus wat heerlijk was.
Wat het meest indruk op me gemaakt heeft tot nu toe hier in Kathmandu is Bhaktapur. Dat is samen met Patan en Kathmandu een Koningsstad van Nepal. Het ligt ongeveer 10 a 15 km buiten het centrum. We hebben dit met de scooter gedaan, en wat we daar zagen was zegmaar de oude binnenstad van Utrecht als het Kathmandu dat we verder gezien hebben een soort Nepalees Overvecht is, zo'n groot verschil tussen historische- en culturele gebouwen in Bhaktapur tegenover alles-van-hetzelfde hier in het centrum. Wat we hier ook wel hebben, omdat we afgelopen 2 dagen alles met de scooter gedaan hebben is dat we wel het idee hebbend dat we Katmandu een beetje kennen.
Maargoed, komende dagen gaan we nog een beetje rondkijken en voor de rest Myanmar heel goed voorbereiden, waar ik nog wel even een kort berichtje over zal sturen denk ik. Nu ga ik ook proberen te slapen op de plank van ons maarja, je ken nie alles hebben..
Alvast slaap lekker op jullie zachte Nederlandse comfortabele bedjes!
Groetjes uit Kathmandu!
Ik zit nu op de hotelkamer waar op dit moment elk stopcontact gevuld is met onze apparaten, omdat hier eigenlijk maar zelden stroom is. Dat maakt het soms wel vervelend als je een rustdag hebt zoals vandaag waarop Merel een beetje ziekjes is en we lekker de hele dag op een bed van hout proberen te relaxen. Willen we lekker film gaan kijken en info over Myanmar gaan zoeken, is er geen stroom... De hele dag niet tot een uurtje geleden. Merel probeert al lekker te slapen en ik ben nog even mijn ding aan het doen.
In Pokhara hebben we lekker rondgehangen, scooter gehuurd en lekker rondgescheurd (heerlijk hier, er zijn namelijk gewoon GEEN regels). Zeker in de grote stad is het voor de wat meer gewaagde motor/scooterchauffeur een feest, en ook om een hoop van te leren, zoals hoe het naast het compleet geregelde Nederlandse verkeer, ook kan. Er zijn op zich veel meer vergelijkingen te maken tussen Nederland en Nepal, maar ik denk dat in elke vergelijking wel meteen het verschil van de bekende Nederlandse "regeltjes" komt kijken.
Ik dwaal een beetje af maar ik vind het toch wel leuk om te vertellen: Ik ben vanochtend voor Merel en mezelf natuurlijk naar een soort klein supermarktje verderop in de straat gegaan. En terwijl je over een weg loopt waar asfalt en stenen met stof ertussen elkaar afwisselen en zie je alleen maar gekleurde mensen, die allang niet meer zo hetzelfde eruit zien als het begin. Het valt je niet eens meer op, de gekke taal, de gekke geuren en vooral dat als je verder loopt dat je een winkel bestaande uit een soort hok met een deur en in de deuropening zit een man of vrouw met een klein tafeltje: de een heeft hele kippen, gevild maar met kop eraan, de ander verkoopt onderpoten van een buffel (geen idee waarom) de ander vis en noem maar op. Dat natuurlijk met de veelal onaangename luchten van dien. Genoeg beschreven, maar als je erbij stilstaat dat het eigenlijk niet meer bijzonder is dat je dit soort dingen ziet, is op de een of andere manier nog bijzonderder vind ik. Misschien dat iemand dat zich wel voor kan stellen maar het geeft een heel rijk gevoel.
Verder hebben we in Pokhara lekker in een zwembad gezwommen, en natuurlijk heerlijk Merels 19 verjaardag gevierd wat voor haar (en voor mij ook wel maar veeeel minder) eigenlijk heel gek was. Ik heb het dus als mijn taak gezien om er een bijzondere dag van te maken en dat is geloof ik wel gelukt. De dag daarna (23 nov.) zijn we naar Kathmandu gegaan met een bijna lege bus wat heerlijk was.
Wat het meest indruk op me gemaakt heeft tot nu toe hier in Kathmandu is Bhaktapur. Dat is samen met Patan en Kathmandu een Koningsstad van Nepal. Het ligt ongeveer 10 a 15 km buiten het centrum. We hebben dit met de scooter gedaan, en wat we daar zagen was zegmaar de oude binnenstad van Utrecht als het Kathmandu dat we verder gezien hebben een soort Nepalees Overvecht is, zo'n groot verschil tussen historische- en culturele gebouwen in Bhaktapur tegenover alles-van-hetzelfde hier in het centrum. Wat we hier ook wel hebben, omdat we afgelopen 2 dagen alles met de scooter gedaan hebben is dat we wel het idee hebbend dat we Katmandu een beetje kennen.
Maargoed, komende dagen gaan we nog een beetje rondkijken en voor de rest Myanmar heel goed voorbereiden, waar ik nog wel even een kort berichtje over zal sturen denk ik. Nu ga ik ook proberen te slapen op de plank van ons maarja, je ken nie alles hebben..
Alvast slaap lekker op jullie zachte Nederlandse comfortabele bedjes!
Groetjes uit Kathmandu!
-
27 November 2012 - 18:28
Rudi:
Mooiste verhaal tot nu toe, Misja! Ik kan me jouw rijke gevoel over de bijzondere dingen die niet meer bijzonder zijn wel voorstellen.
Verder vond ik, lang geleden, Bhaktapur, ook indrukwekkend. En Kathmandu wel gezellig, maar dan wel zonder scooter - dat was er helemaal niet!
Blijf genieten - hoewel dat kan dus niet altijd: om te kunnen genieten. -
27 November 2012 - 18:37
Meta:
wat heerlijk om zo te genieten, klinkt goed, mooi hoe je beschrijft dat het vertrouwder wordt en speciaal blijft!! leuk om katmandu zo te verkennen, je scooterkunst is wel verbeterd denk ik in dat verkeer..
slaap lekker op je harde bed trust tot gauw XXX
-
28 November 2012 - 09:27
Anne Katrien:
Ha Mischa en Merel,
Dit klinkt allemaal hartstikke goed. Wel uitkijken met die scooter. -
28 November 2012 - 11:20
O En O Heerenveen:
Leuk dat jullie de verjaardag van Merel ""samen "inden vreemde hebben gevierd en beleefd!
Knap hoor.Zegt veel positiefs over jullie verhouding.Jullie zijn gewoon KEIEN!!!Doej van ons OPA en Oma -
28 November 2012 - 11:23
Tom En Priscilla:
Toen waren jullie alweer bezig met de voorbereidingen voor het derde land... Geniet er van want zoals jullie ongetwijfeld al door hebben; de tijd vliegt!
Veel succes met de harde "bedden", het is vast niet de eerste en zeker niet de laatste die jullie tegen zullen komen de komende maanden... -
28 November 2012 - 21:44
Paula:
Allereerst Merel, als nog van harte gefeliciteerd.
Lijkt me heel bijzonder om in zo'n prachtig land je verjaardag op zo'n bijzondere manier te mogen vieren.
Wat een geweldig verhaal. Wat genieten jullie zeg tevens besef ook ik hoe snel de tijd gaat.
Dus.... Blijven Genieten!!!
Kus Paula -
29 November 2012 - 14:53
José En Jack:
Hoi genieters!
Het is weer een schitterend verhaal geworden. We lezen het steeds met veel plezier en leven helemaal met jullie mee. Wat een machtige en prachtige ervaringen doen jullie samen op.
We hopen dat Merel zich inmiddels wat beter voelt.
Veel plezier verder. -
30 November 2012 - 10:50
Opa En Oma:
Morgen naar een nieuw land. Tot voor klort een dictatuur. Goede reis en hopelijk dezekfde unieke ervaringen als in Nepal, waarover je in zeer beeldende taal berichtte. Mooie taal!!
Voortkomend uit een creatieve geest!! Tot slot weer een traumatiserend bericht.
Utrecht verloor weer van NEC. Niet nodig, echt suffig. Ze zijn aan de winterstop toe. Ik blijf het voor je volgen. Liefs voor Merel en voor jou een stevige knuit. (Van Oma voor jullie beiden eits zachters)
