Myanmar, tropisch paradijs
Door: Misha
Blijf op de hoogte en volg Misha
06 December 2012 | Myanmar, Pathein
Daar ben ik weer. Volgens mij voor het eerst vauit een internetcafe omdat de wifi in het hotel ontbreekt.
We hebben het redelijk ontspannende Nepal achter ons gelaten na een paar heerlijke dagen en een paar stressvolle dagen ik Kathmandu. Ontspannend omdat we alle tijd van de wereld hadden en alles met de scooter gedaan hebben. Stressvol omdat we nieuwe dollars (ongebruikt) moesten hebben en omdat we ons visum moesten regelen wat allemaal nogal wat moeite heeft gekost omdat het kennelijk illegaal is om dollars te ruilen voor Rupees (dus dat wij dollars krijgen). Uiteindelijk allemaal gelukt en met een rerust hart afgereisd met het vliegtuig via Kuala Lupur naar Yangon. Het was wel gek om in Maleisie te zijn omdat we daar over ongeveer 2 maanden weer terug zijn maargoed.
We zijn er in Yangon achter gekomen dat pinnen wel degelijk mogelijk is, sinds 2 weken wel te verstaan, en dat het aantal toeristen ongeveer vervijfvoudigd is, waar we tot nu toe nog niets van merken. Ik zal proberen of ik een paar foto's van hier kan sturen maar weet niet of het trage internet het aan kan maar dat zullen we dus wel zien.
Yangon was een soort must voor ons net als eigenlijk heel India was: we moeten alles even bekijken omdat we hier nu toch zijn. Het tegendeel is gebleken omdat alles zo ongelooflijk vrolijk en mooi was, dat we ervan baalden dat we doormoesten ivm planning. De Schwedagon Pagode, (google yangon en je ziet m meteen) is wel een gebouw waar je even sprakeloos van wordt, Het is een gebouw van bijna 100 meter hoog met honderden kleine tempels en pagodes eromheen, waar het geloof ijverig beleefd wordt. En dat alles onder de invloed van de gouden weerkaatsing van de verzengende hitte van de zon via alles. Ja ik zeg alles want elk gebouw is bedekt met een aanwezige laag goud. Myanmar het gouden land! Doordat het tourisme zo is toegenomen en het aantal hotel nog niet betekent dat de prijzen van de hotels omhoog geschoten zijn wat voor ons wel vervelend is maar we overleven het wel want het is hier verder echt spotgoedkoop. Avondeten voor 2,50 pp en een flesje bier van 650 ml kost 1,50... Daarbij komt dat ik vandaag en gister in zo'n flesje bier een prijs heb gewonnen (in het dopje staat een code, we kenne het wel) namelijk 2x een gratis flesje en iedereen keek vol ongeloof hoe die kale grote man 2 achtereenvolgende dagen een gratis bierje wint. Ik ben trouwens heel kaal omdat niemand hier een woord engels spreekt en de kapper dus geen succes was waarna we mijn haar maar met een scheermesje geschoren hebben. Ook heb ik maar weinig mensen gezien die langer en breder zijn dan ik want iedereen hier is ielig en dun en klein en het lijkt alsof ze zegmaar al aan het krimpen zijn wat ik wel heel erg grappig vind.
In Pathein, waar we nu zijn, zijn eigenlijk geen toeristen omdat de mensen die heir komen door gaan naar het strand. Mede daarom vinden wij het wel de moeite waard om eens even te kijken hoe deze stad eruit ziet. Het is helaas teveel om te beschrijven wat er allemaal te zien is maar een klein voorproefje kan denk ik geen kwaad: We hebben vandaag een wandeling gemaakt te noorden van het centrum waar we een wijk vonden die mogelijk afstamt van het koloniale verleden waar relatief grote huizen op palen van ongeveer een halve meter stonden. Soms boven en soms onder water. Dat allemaal omgeven door een haast verblindende groenheid, met een strak blauwe lucht een het hete zon die het bladerdek van de torenhoge palmbomen een soort frisse aandoening geeft. Paradrijslijk.
Paradijslijk is niet aleen dat wijkje gebleken want waar we gister en vandaag een drankje en een hapje gedaan hebben was aan de Pathein River. Aan de overkant daarvan was een soort geheimzinnige en voor mij zeer aanloklijke aantrekking van al het onbeschrijflijke groen dat daar te vinden was. Tussen de palmbomen en gigantische loofbomen staan van hout en riet gemaakte huizen en erbovenuit steekt een gouden piek van een geheimizinnige Boudhistische pagode. We hebben hier niet de tijd om te gaan kijken wat daar allemaal is maar de wandelingen door de onbekendheid zullen aan het strand, landinwaarts, zeker gemaakt worden. Door de mangroves, moerassen en het tropisch woud. Terwijl ik met m'n gedachten, samen met de zon, aan het wegzinken ben achter de groene muur, zijn er allerlei kleine bootjes met mensen en vissers bezig met bezigzijn. Afgewisseld door gemotoriseerde 2-deksschepen die toeteren een vrolijk geschilderd zijn.
Kortom, een feest voor het oog en voor de geest. Misschien merken de lezers wel dat mijn verhaal wat langer is dan normaal, maar dat komt omdat het hier zo ongelooflijk anders is dan India en Nepal. Er zijn nog heel veel dingen die ik nu weg laat omdat het anders niet meer te behappen valt, bijvoorbeeld dat we hier aangstaard worden en iedereen superblij is als we hello of mingalaba terug zeggen. Ik wil hier nooit meer weg.
We hebben het redelijk ontspannende Nepal achter ons gelaten na een paar heerlijke dagen en een paar stressvolle dagen ik Kathmandu. Ontspannend omdat we alle tijd van de wereld hadden en alles met de scooter gedaan hebben. Stressvol omdat we nieuwe dollars (ongebruikt) moesten hebben en omdat we ons visum moesten regelen wat allemaal nogal wat moeite heeft gekost omdat het kennelijk illegaal is om dollars te ruilen voor Rupees (dus dat wij dollars krijgen). Uiteindelijk allemaal gelukt en met een rerust hart afgereisd met het vliegtuig via Kuala Lupur naar Yangon. Het was wel gek om in Maleisie te zijn omdat we daar over ongeveer 2 maanden weer terug zijn maargoed.
We zijn er in Yangon achter gekomen dat pinnen wel degelijk mogelijk is, sinds 2 weken wel te verstaan, en dat het aantal toeristen ongeveer vervijfvoudigd is, waar we tot nu toe nog niets van merken. Ik zal proberen of ik een paar foto's van hier kan sturen maar weet niet of het trage internet het aan kan maar dat zullen we dus wel zien.
Yangon was een soort must voor ons net als eigenlijk heel India was: we moeten alles even bekijken omdat we hier nu toch zijn. Het tegendeel is gebleken omdat alles zo ongelooflijk vrolijk en mooi was, dat we ervan baalden dat we doormoesten ivm planning. De Schwedagon Pagode, (google yangon en je ziet m meteen) is wel een gebouw waar je even sprakeloos van wordt, Het is een gebouw van bijna 100 meter hoog met honderden kleine tempels en pagodes eromheen, waar het geloof ijverig beleefd wordt. En dat alles onder de invloed van de gouden weerkaatsing van de verzengende hitte van de zon via alles. Ja ik zeg alles want elk gebouw is bedekt met een aanwezige laag goud. Myanmar het gouden land! Doordat het tourisme zo is toegenomen en het aantal hotel nog niet betekent dat de prijzen van de hotels omhoog geschoten zijn wat voor ons wel vervelend is maar we overleven het wel want het is hier verder echt spotgoedkoop. Avondeten voor 2,50 pp en een flesje bier van 650 ml kost 1,50... Daarbij komt dat ik vandaag en gister in zo'n flesje bier een prijs heb gewonnen (in het dopje staat een code, we kenne het wel) namelijk 2x een gratis flesje en iedereen keek vol ongeloof hoe die kale grote man 2 achtereenvolgende dagen een gratis bierje wint. Ik ben trouwens heel kaal omdat niemand hier een woord engels spreekt en de kapper dus geen succes was waarna we mijn haar maar met een scheermesje geschoren hebben. Ook heb ik maar weinig mensen gezien die langer en breder zijn dan ik want iedereen hier is ielig en dun en klein en het lijkt alsof ze zegmaar al aan het krimpen zijn wat ik wel heel erg grappig vind.
In Pathein, waar we nu zijn, zijn eigenlijk geen toeristen omdat de mensen die heir komen door gaan naar het strand. Mede daarom vinden wij het wel de moeite waard om eens even te kijken hoe deze stad eruit ziet. Het is helaas teveel om te beschrijven wat er allemaal te zien is maar een klein voorproefje kan denk ik geen kwaad: We hebben vandaag een wandeling gemaakt te noorden van het centrum waar we een wijk vonden die mogelijk afstamt van het koloniale verleden waar relatief grote huizen op palen van ongeveer een halve meter stonden. Soms boven en soms onder water. Dat allemaal omgeven door een haast verblindende groenheid, met een strak blauwe lucht een het hete zon die het bladerdek van de torenhoge palmbomen een soort frisse aandoening geeft. Paradrijslijk.
Paradijslijk is niet aleen dat wijkje gebleken want waar we gister en vandaag een drankje en een hapje gedaan hebben was aan de Pathein River. Aan de overkant daarvan was een soort geheimzinnige en voor mij zeer aanloklijke aantrekking van al het onbeschrijflijke groen dat daar te vinden was. Tussen de palmbomen en gigantische loofbomen staan van hout en riet gemaakte huizen en erbovenuit steekt een gouden piek van een geheimizinnige Boudhistische pagode. We hebben hier niet de tijd om te gaan kijken wat daar allemaal is maar de wandelingen door de onbekendheid zullen aan het strand, landinwaarts, zeker gemaakt worden. Door de mangroves, moerassen en het tropisch woud. Terwijl ik met m'n gedachten, samen met de zon, aan het wegzinken ben achter de groene muur, zijn er allerlei kleine bootjes met mensen en vissers bezig met bezigzijn. Afgewisseld door gemotoriseerde 2-deksschepen die toeteren een vrolijk geschilderd zijn.
Kortom, een feest voor het oog en voor de geest. Misschien merken de lezers wel dat mijn verhaal wat langer is dan normaal, maar dat komt omdat het hier zo ongelooflijk anders is dan India en Nepal. Er zijn nog heel veel dingen die ik nu weg laat omdat het anders niet meer te behappen valt, bijvoorbeeld dat we hier aangstaard worden en iedereen superblij is als we hello of mingalaba terug zeggen. Ik wil hier nooit meer weg.
-
06 December 2012 - 15:23
Rudi:
Hallo Misja, fantastisch dat jullie in het, zo te lezen, prachtig groene Myanmar zijn beland. Tropisch paradijs: ik krijg meteen zin om ook daarheen te gaan. Tja: hier is het koud en sneeuwt het... -
06 December 2012 - 15:46
Anne Katrien:
Ha Mischa en Merel,
Dit verslag klinkt weer heel erg goed. Alleen hoe kan het dat jullie zo lang weggaan en dan toch nog het gevoel hebben dat jullie door jullie eigen reisschema opgejaagd worden? Jullie kunnen het toch best wat rustiger en relaxeder aanpakken dan de gemiddelde toerist die in 3 weken "alles" gezien moet hebben?
Anne Katrien -
06 December 2012 - 20:26
Paula:
Wt geniet ik weer!
Krijg t bijna warm als ik het lees, t is hier maar koud hoor.
Xxx -
06 December 2012 - 20:26
Paula:
Wt geniet ik weer!
Krijg t bijna warm als ik het lees, t is hier maar koud hoor.
Xxx -
06 December 2012 - 20:46
Anne-Marieke:
Ha Misha
Wat een prachtige verhalen vertel je, wat fijn om te lezen dat jullie zo genieten. En wat zien jullie veel. Blijf vooral veel om je heen kijken, en probeer van alles optimaal te genieten. Je reisverslagen kunnen me niet lang genoeg zijn! -
06 December 2012 - 21:54
Greet:
Ha Misha en Merel,
Dat klinkt ongelooflijk aanlokkelijk, die beschrijving van de natuur in Myanmar. Geniet van al het moois en groens en kijk uit voor enge slangen daar in het oerwoud.
Greet -
07 December 2012 - 10:37
Marlies:
Wat fijn dat jullie van die mooie dingen zien en meemaken. Wat is de wereld toch prachtig! -
07 December 2012 - 12:41
Opa En Oma A.en Tj.:
op de verjaardag van han een uitgebreid voor ons spannend verhaal van jullie!!!
een fantastische dag voor ons dus.liefs van oma -
10 December 2012 - 10:10
Opa Andries:
Misha,Je moet van mij nog twee uitslagen hebben van je club.
Vorige week wonnen ze van Az. 2-1. Een prachtige omhaal van Mulange!!
Deze week speelden ze gelijk tegen Heracles. Heel goed. Heracles voetbalde beter (mooier!), maar Utrecht verweerde zich kranig zonder ruw te worden. Dus: 6e op de ranglijst.
Wouterse krijgt steeds meer haar op zijn trotse hoofd. Hij loopt in de wolken.
Je verslagen worden steeds meer crescendo! Jij (en Merel ook?) bent diep onder de indruk van wat je ziet en opneemt. Telkens weer. En je staat er helemaal voor open. Je drinkt het als het ware.
En je taal rijkdom. Opa is onder de indruk van je woordkeuzes. Liefs voor Merel (oo van Oma) en jij een dikke aai over je (helaas) kale koppie. O.
